Ortasindayiz memleketin, Uzak degiliz Ankaradan Yakiniz yakin olmasina; Gelen olmaz, Halimizi gören olmaz. Asfaltmis yollari boydan boya, Lambalar yanarmis dizi dizi. Büyük laflar eden Büyük adamlari varmis. Dayali döseli apartmanlarinda Seçme insanlar yasarmis, Yasarmis yasamasina. Ama sokaklarinda bizim kasabanin Idare lambasi yanmaz, Göz gözü görmez, tozdan dumandan Oysa ki belediyemiz vardir Kavga dövüs seçtigimiz Belediyesinde meclisimiz vardir, Vardir var olmasina. Kerpiçtir evlerimiz, Yatariz ahir sekisinde Bir yanimizda karimiz, çocugumuz Bir yanimizda çiftimiz, çubugumuz Tezek yakariz odun yerine; Saç üstüne saman yakariz, Gaz yerine. Dügün olur, dernek olur, Kazimin girnatasinda ayni hava: "Ankaranin tasina bak" ... Bir topragimiz vardir bize dost Iki agiz bugday verir, Ama ne bugday Ambarlar almaz, gömeriz. Yil olur tohumluk kalmaz elimizde, Tarla gider tapu gider. Ugras didin altimizda hasir yok, Sen gelde isin çik içinden: "Tarla mi kesekli, biz mi kaçamiyok?" Fakiliya tren gelir Kayseriden, Biner gider issiz kalan köylümüz. Bulgur gider, pekmez gider elimizden, Ankaradan emir gelir, Nutuk gelir. "Nevürek, hemserim, nevürek. Aglayak da gözden mi olak, Dövünek de dizden mi olak."
Şair : Rıfat Ilgaz | |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder